Ik zag de actie van freecon, en ik wist gelijk dat het bij de geesten lag, die je konden verstenen.
Dus zette ik een supercoole zonnebril op, en die reflecteerde de krachten van het verstenen.
Ik kon zonder moeite het meloenschijfje pakken, en ik vluchtte uit de limbo.
Ik wist eerst niet wat ik moest met dit stukje meloen, maar toen kreeg ik een briljant idee.
Ik vloog anoniem naar Australië. Ik liet mezelf met een taxi naar een reservaat brengen,
waar de meest giftige dieren van de wereld waren uitgezet.
Ik begroef het meloenschijfje diep onder de grond, wel zeker 7,5 meter diep, en ik
zag dat er een nest van een Cobra vlak bovenop lag. Die slang had me gezien, maar ik wist
te ontsnappen. Ik rende weg, en ik vloog weer terug naar mijn huis.
